Blog Artikels

In vandag se veeleisende en besige lewe val die klem baie op selfversorging.  In tydskrifte en op die internet kry ‘n mens raad oor hoe om jouself fisies en geestelik goed te versorg.  Ons lees wenke soos oefen gereeld, eet gesond, neem ‘n borrelbad, gaan stap met jou hond en vele meer.  

“Laat die een wat sonder sonde is die eerste klip gooi.” Dit is groot woorde hierdie. Jesus sê dit in Johannes 8 wanneer ’n klompie Jode ’n vrou met klippe wil doodgooi. Sy het owerspel gepleeg en volgens Levitikus 20:10 en Deuteronomium 22:22-24 was steniging die voorgeskrewe straf. Hulle wou eers weet wat Jesus sou doen. Maar Hy het aanvanklik niks gesê nie en net met Sy vinger in die sand geskryf. Uiteindelik, toe hulle aanhou, het Jesus die sondeloses uitgedaag om die eer

"Ek is bang." Dit is die daaglikse ervaring van derduisende mense. Vrees is 'n goor realiteit. Vrees maak jou blind en irrasioneel. Vrees laat jou vries, veg of vlug. Vrees haal die mooi uit jou lewe. Dit los net al die skerpkante oor, wat seermaak. Die Here weet dit. Daarom dat Hy keer op keer in die Bybel vir Sy mense sê: "Moenie bang wees nie!” Hierdie woorde geld vandag ook vir jou. Ook jý is vandag 'n aangespreekte deur die Here. God self sê vir jou: “MOENIE BANG WEES NI

Ons almal luister na geestelike leiers. Ek ook. Dis deel van die proses van geestelike volwassewording. Ons het almal geestelike mentors nodig. Ook dominees en pastore het geestelike leiding nodig. Ons almal luister na mense. Daarom is dit nogal belangrik om te weet hoe om sulke leiers te beoordeel. Daar is goeie leiers, maar ook so baie ontroue leiers; of geestelike leiers wat nonsens praat, al is dit met goeie bedoelings. Hoe besluit ‘n mens watter leiers is goed om na te v

Die Franse wiskundige, Blaise Pascal, het in 1657 in een brief opgemerk dat hy nie genoeg tyd gehad het om dit korter te skryf nie. In 1690 maak die filosoof, John Locke, ’n soortgelyke opmerking oor een van sy artikels. Hy het gesê hy was óf te lui óf te besig om dit korter te skryf. Pascal, Locke en ander effektiewe kommunikeerders weet langer is meestal makliker, maar korter is moeiliker. Hulle het ook geweet dat korter dikwels meer impak het. 

'n Onderwyseres vertel my van ’n briefie, wat sy een keer van ‘n skolier gekry het,  wat nie sy huiswerk gedoen het nie. Hy het egter ‘n huilende gesiggie bo-aan die briefie geteken en geskryf dat hulle geen kos in die huis oorhet om te eet nie. Sy ma het nie ‘n kar nie en hyself moet elke dag ver stap skool toe. Toe besef die juffrou dat dit niks sal help om iets te sê soos: “Ek dink aan julle” nie. Ook sal dit nie help om te sê: “Ek sal vir julle bid” nie. Sy het geweet sys

Gedurende die afgelope Paastyd sing ons een oggend die lied Wat ‘n vriend het ons in Jesus. Ek besef op daardie oomblik dat ek die lied al so baie gesing het, maar dat dit in hierdie jaar se Paastyd vir my opnuut betekenis gekry het. Jesus het aan die kruis,‘n vloekhout gehang. Hy het daardie dag aan die kruis soos ‘n sondaar geword deur die hele mensdom se sondes op sy skouers te neem. Hoe totaal Godverlate moes dit nie gevoel het nie! Ek beleef soms so ‘n geweldige diep tel

Geleerdes praat van toksiese positiwiteit, wat nadelig is vir ons geestesgesondheid. Dit gebeur wanneer negatiewe gevoelens ontken of onderdruk word. Enige vorm van kunsmatige positiwiteit is ongesond. Maar dis dalk nie die grootste probleem van ons dag nie. Ons leef in ’n wêreld, wat so oorbewus van indiwidue se “issues” en benadeeldheid geraak het dat dit onnatuurlik is om te sê jy is gelukkig. Of om te sê jy is nie oorwerk, uitgebrand, bekommerd, angstig of gestres nie. 

Dit is een ding om tyd te maak vir iemand, maar dis iets totaal anders om spasie vir hom of haar te maak. Om tyd te maak, moet jy eintlik net jou dagboek se aktiwiteite so ’n bietjie rondskuif. Om plek te maak, moet jy egter jou lewe rondskuif. Van tyd gepraat - dit is nie so moeilik om vir God tyd in te ruim nie. Al wat dit van die meeste mense vra, is ‘n uurtydgleuf  iewers op ‘n Sondagoggend. Of ‘n 30 sekondegebed voor elke ete. Of vyf minute vir stiltetyd voor slapenstyd.

My lewe is betekenisvol, omdat die Skepper van die heelal my as sy kind aanvaar het. Hy het my kunstig in die moederskoot aanmekaar geweef, ‘n droom gehad vir hoe Hy my lewe wil gebruik om ander na Hom toe te trek.

God is goed. Dit word helder en duidelik in die lewe dood en opstanding van Jesus gedemonstreer. Daarom wil ons ook goed wees. Goed soos Jesus. Trouens, Paulus stel dit uitdruklik dat ons vir goeie werke geroep is. (Ef 2:8-10). Ons besef dit; daarom probeer ons hard. “Ek probeer ...” is die woorde, wat mense dikwels vir my sê, wanneer hulle van ‘n sondige gewoonte, soos ‘n humeur-probleem, bewus raak, of soos ongeduld of sommer net suiwer selfsug. Maar wat ek ook dikwels sien

Ons almal laat afdrukke agter. Meestal is dit ons vingerafdrukke. Ons laat egter meer as sulke fisiese afdrukke agter. Ons laat ook herinnerings as afdrukke agter. Soms is sulke afdrukke pynlik. Iewers langs die lewenspad het ons ander mense seergemaak of goor behandel. Soms weet ons dit, maar soms ook nie. Hoe dit ook al sy, sover dit van ons afhang, moet ons dinge weer gaan regmaak. Die Here vra dit van ons. Om afgebrande brûe te herbou, is altyd die regte ding om te doen.

Hofsake gaan uiteindelik oor die vraag: Skuldig of onskuldig? Ook in die hemelse regsaal is dit die finale vraag. Ons almal sal hierdie vraag eendag moet aanhoor as ons voor God staan. Wel, hier’s slegte nuus: Niemand, wat hulle eie saak voor God op daardie dag behartig, gaan dit maak nie. Niémand nie! Ons almal is skuldig. “Guilty as charged,"sê Paulus in Romeine 3:1-20. Ons oortredings is hemelhoog opgestapel as getuienis teen ons. Nie een van ons doen genoeg goeie dinge om

Daar is vandag ‘n insinking in die vlak van vertroue in leierskap. So beweer die kulturele navorser, Mark Sayers. Op politieke vlak maak dit nie saak wie se naam jy noem nie -Stamer, Putin, Trump, Ramaphosa. Min mense vertrou die leiers, wat oor hulle aangestel is. Alhoewel dit in die openbare sfeer, soos ook in die politiek, veel erger is, figureer dit byna orals, ook in die privaatsektor. Dis dus ook waar van leierskap in die besigheidsarena en dikwels in die kerkwêreld. Ma

My gesin se goue labrador nader sy veertiende jaar. Cohen is by ons gebore en het die uitverkore een geword om by ons te bly. My kinders het hom help grootmaak. Ek moet nog iemand of iets ontmoet wat méér opgewonde oor ʼn bal kan wees. Wanneer die opwinding oor ʼn tuiskoms of ʼn bakkie kos of ʼn besoeker te groot raak, word alle aandag op ʼn bal uitgestort. As ek een van my kinders ʼn drukkie gee, gaan haal Cohen ook ʼn bal. Hy is blykbaar daarvan oortuig dat die bal hom onweerstaan