Blog Artikels

Toe ek ’n paar jaar gelede na 'n Amerikaanse kerkleier sit en luister, besef ek opnuut hoe ek vir jare verkeerd gedink het. Daar in die harde wêreld van Detroit het hy sy gemeente geleer dat hulle gemeente “per mission” is. Hy het bedoel almal in hulle geloofsgemeenskap is voltyds op ’n sending vir die Here. Hulle is voltyds “per missie”. Die leraar het ook vertel hoe dit een van hulle kernwaardes is dat alle gemeentelede toestemming het om te doen wat die Here op hulle harte

Daar is soms ‘n groot wit olifant in die kamer van leierskap. Dit is die ongemak wat daar bestaan tussen die geweldige absolute mag wat soms aan sekere leiers toevertrou word, en die karakter van nederigheid en diensbaarheid wat so ‘n leier veronderstel is om te hê. Kan ‘n werklik magtige leier werklike nederigheid ook openbaar? Alhoewel die antwoord op die vraag ‘n natuurlike “ja” is (ons het mos al ‘n paar wonderlike voorbeelde hiervan gesien), weet ons dat hierdie kombinas

Die laaste paar maande het daar ‘n reproduksie van die 2010 fliek, How to train your dragon, verskyn Die fliek het my geweldig baie herinner aan die belangrikheid van gesonde verhoudings en hoe fundamenteel belangrik veral ouer-kindverhoudings is in die uitleef van ons geloof.

Jy raak Spreuke se wysheid-taal baas as jy ophou om soos dwase te praat. Soos wat my oupa sou gesê het: Jy moet sulke taal afleer. Spreuke sê dwase is lief is vir haatpraatjies en skinder (10:18). Dwase verwoes ander mense met hulle venynige woorde (11:9; 12:6). Gedurig het dwase hulle monde vol oor die res van die mensdom (18:2). Hulleself is altyd op die morele hoëgrond. Dit is die res wat verkeerd is. Daarom is dwase se woorde hulle eie ondergang (18:7).

“Ek het my geloof verloor,” vertel iemand half sarkasties in ’n gesprek. “Dit is nog niks nie - ek het twintig rand verloor,” reageer iemand anders droogweg. Terwyl almal verleë lag, wonder ek by myself hoe verloor ‘n mens jou geloof so maklik? Ek meen, hoe gebeur dit presies? Toe dink ek dit kan slegs gebeur as jy aan geloof dink as een of ander item, objek of besitting, waaroor jyself volledige beheer het. 

ʼn Studentevriend vertel my hoe hy onlangs besig was om aanlyn te werk. Dit was een van dáárdie dae: Jy voel so produktief dat jy byna te laat ontdek dat jy honger is. Sy oplossing? Bestel gou kos deur Uber Eats sodat jy gefokus kan voortwerk. Buite het die Kaapse winter vir ongure wind en stortreën gesorg. Dit was dus ʼn verdere bonus om nie die huis te verlaat nie en aan die ontvangkant te wees van ʼn kardoes met warm kos wat vir jou gebring word.

Om in Suid-Afrika te leef, is meer as net ‘n uitdaging. Dit is ‘n roeping. Kom ons wees eerlik, dis makliker in baie ander lande as hier. Daar oorkant die waters is dit meestal veiliger, skoner, meer ordelik en meer voorspelbaar. Hoe sê die mense nou weer: “Alles werk daar!”

God is baie veiliger as almal, wat Hom hier op aarde verteenwoordig. Gelowiges is nie so genadig soos die Here nie. Selfs Dawid het op ’n dag, toe hy oortree het, gekies om eerder in die hande van God te val, as in die hande van mense. Die rede? Dawid het geweet hy kon meer genade by God te wagte wees as by mense. Hy het geweet God hou nie vir altyd boek van die kwaad nie. Hy is vergeetagtig as dit kom by die onthou van oortredings wat met berou voor Hom neergesit is. So leer

Die fliek, Ballerina, is die vyfde prent in die John Wick-reeks. Hierdie reeks rolprente is baie kontroversieel in sekere kerkkringe, maar bly ‘n fassinerende kreatiewe genre wat afspeel in die sluipmoord-industrie. Omdat die tonele dus wemel van geweld is dit nie vir almal om te kyk nie. Nietemin is daar, soos wat die reeks flieks ontwikkel, baie interessante en diep temas besig om vorm aan te neem. Die karakter, John Wick, is ‘n individu wat aanvanklik te na gekom is en wat

Wanneer ons motor stukkend is, neem ons dit na ’n werktuigkundige toe vir herstelwerk. Dieselfde geld vir al die toebehore in ons huis. Maar wanneer onsself stukkend raak, steek ons dit soms goed weg. Ons dink ons kan onsself fix. Wel, ons kan nie aldag nie. Ons is te trots of te skaam om daaroor met iemand te praat. Dan verstaan ons nie hoekom ons angstig of terneergedruk is nie. Ons meen ’n vinnige wegbreek kan dit alles regmaak. Of ’n vakansie. Maar dit doen nie. Soms krui

“Almal bly in huise van glas.” So lui die lirieke van ‘n liedjie, wat jy dalk ken. Dit is die reine waarheid! Nie een van ons leef op die morele hoëgrond nie. Iewers in die lewe druip ons almal ’n toets of twee. Ons integriteit laat ons soms in die steek. Ons struikel oor sondes. Ons maak droog, al wil ons nie. Ons praat oorhaastig in konfliksituasies en raak lelike dinge kwyt teenoor ander mense waaroor ons vir altyd spyt is. Daarom dat God se goedheid en genade my so altyd

Een van my gunstelingonderwysers het op 'n dag in 'n dawerende stem gevra: "Wat vir 'n kakofonie gaan hier aan?" Die hele klas het stil geraak en hom oopmond aangegaap. Die betekenis van die term, wat darem baie soos 'n vloekwoord klink, was vir die klomp onkundige sestienjarige tieners heeltemal duister. Hy het gelag en verduidelik dat 'n kakofonie eintlik 'n onwelluidende mengsel van deurmekaar klanke of 'n goot lawaai is.

Is die kerk slegs relevant wanneer dit met ’n antwoord op elke nuwe vraag regstaan? Of wanneer dit gedurig preek en praat oor die jongste krisisse in die samelewing? Dalk nie. Sulke relevansie is meestal reaktief. Dit reageer net op die nuutste probleme. Die regte soort relevansie gaan oor meer as standpunte oor die nuutste sake van die dag. 

Daar word vertel dat die Siniese filosoof, Diogenes (412-323 v.C.), bedags met ’n lamp rondgeloop het. As mense hom gevra het wat doen hy, het hy graag geantwoord dat hy op soek is na ’n man. Die mense het afgelei Diogenes bedoel hy was op soek na ’n eerlike man. In geen stad kon hy blykbaar so iemand raakloop nie, nie eens in die helder daglig nie. Eerlike mense het hom altyd ontwyk.