Blog Artikels

Benjamin West was die amptelike skilder vir koning George die derde van Engeland. Hy was onder meer bekend vir die historiese tonele, wat hy geskilder het.  Toe hy klein was, het hy eendag verf geneem en ‘n prentjie van sy sussie begin verf.  Sommer gou was dit ‘n groot gemors. Toe sy ma egter sy “skildery” sien, het sy hom gesoen en geprys. Later in sy lewe het hy gesê dat daardie soen van sy ma van hom ‘n skilder gemaak het. Een kompliment van sy ma het hom laat glo dat hy

Die Griekse werkwoordsvorm “eureka” (ek het gevind), word steeds as ‘n uitroep gebruik. Ons verbind hierdie uitroep veral met die ou Griekse wiskundige, Archimedes (287-212 vC). Blykbaar het hy eendag in sy bad agtergekom dat die volume water, wat hy verplaas het, gelyk is aan sy liggaamsvolume binne-in die bad. So opgewonde was Achimedes hieroor dat hy vergeet het hy hardloop kaal in die straat rond terwyl hy uitroep: “Eureka!” 

Ek wens dis Vrydag!  Ek is so moeg, ek kan nie wag vir die vakansie nie! Die goeie lewe sal begin, as ek net eers afgetree het! Só wens ons

Elkeen van ons het iets om te gee, of dit nou tyd, talente of geld is. Dit waaroor ek beskik, is ‘n geskenk uit God se hand. “God het aan el

Die woord “vreugde” kom van die Griekse stamwoord “chara” en beteken “om buitengewoon bly te wees”. Dit is die blydskap, wat ons ervaar, wan

Vandag is dit die 21ste Januarie. Die euforie van Kersfees en Nuwejaar is verby. Ons bruin lywe is besig om te taan en ons sukkel met die ge

In 2025 is die Here my Herder. In 2025 gaan ek Jesus se kruis getrou dra, omdat Sy kruis my dra. In 2025 gaan ek ’n raaksiener én ve

Jare gelede het die gospelduo, Prophet, ‘n liedjie gesing met die naam Suurtier. Aan die begin van die musiekvideo sien ‘n mens die kerkgang

Jy is nie verplig om sinies te leef nie. Dit is nie ’n voorvereiste vir alle Suid-Afrikaners om  deur alles en almal ontnugter te wees...

Charles Schultz, die skepper van die strokiesreeks “Peanuts,” het iewers vir mense gevra om die volgende tipe vrae te beantwoord: Noem...

Dit is ’n waagstuk om jou geluk uit te kontrakteer aan ander mense, of aan goeie omstandighede. As ander mense jou gelukkig moet maak, gaan

Mense vra graag vir mekaar: “Hoe gaan dit met jou?”  God doen dit nooit nie, want Hy weet. Hy het al die feite tot Sy beskikking. Daarom ver

Wat maak jou gelukkig? Ek het nie die vaagste benul nie. Smaak verskil. Ek weet wel wat mý hart met die warm gevoelens van geluk en tevreden

Die wolke raak al hoe donkerder. Ek is onseker of ek die huis gaan haal voordat die eerste druppels val. My sporthorlosie sê ek is omtrent h

In ’n onlangse boek oor die impak van humor vertel Jennifer Aaker en Naomi Bagdonas van ’n stukkie navorsing wat bevind ’n gemiddelde vierjarige kind lag amper 300 keer per dag, terwyl dit ’n veertigjarige ’n volle tien weke neem om 300 keer te lag. Eina! Hoor weer: dit neem ’n volwassene 70 dae om soveel te lag soos wat ’n klein kindjie in een dag lag.

As ek ’n e-pos oopmaak, beantwoord ek dit daar en dan. As ek beloof het om iets vir iemand te doen, probeer ek dit dadelik doen. Ook probeer ek om enige besluite, wat ek saam met ander mense geneem het, dadelik deur te voer. Anders karring ek maar net weer aan van gesprek tot gesprek, van plek tot plek. Te veel kere in my lewe het ek al kerklike vergaderings, gesprekke en mense, wat die mooiste besluite neem, beleef, maar dan syfer dit leweloos weg in die sand. Almal beplan e

Die digter en skrywer, Herman Hesse, het te midde van al die wreedhede van die eerste wêreldoorlog gepraat van klein daaglikse vreugdes, wat gedien het as sy papierdun lewenstou. Jane Hirshfield het ook hierdie dun lewenstou van vreugde geken. Klein stukkies vreugde het haar lewenskaal laat klop. Sy beskryf dit as volg in haar gedig “The Weighing:”

Groot was my verbasing toe ek aan die begin van Oktober sien dat winkelsentrums reeds Kersfeesversierings het. Toe die skole ‘n week later begin en ons tydens ‘n personeelvergadering hoor wat alles tydens die vierde kwartaal moet gebeur, het ek dadelik angstig geraak. Ek dink hierdie tyd van die jaar is almal gespanne oor wat nog moet gebeur. Ons is oormoeg of dalk uitgebrand, omdat die jaar so vinnig tot ‘n einde haas. Net toe ek goed moedeloos was oor alles wat nog moet vo

Drie klein kinders het my in een enkele week met hulle spontaneïteit oorrompel. Dit gebeur in presies dieselfde week waartydens ek moeg en moedeloos voel oor die agterdog tussen verskillende groepe mense in ons land. Ek het begin leer om maar net voor my te kyk en te maak of ek niks en niemand sien nie.

Twee is beter as een, vertel die Prediker vir ons. Hy skryf in Prediker 4:9 - 12 dat wanneer twee mense saam is en een van hulle val, dan kan die ander een hom ophelp. Of as twee mense langs mekaar slaap, kan hulle mekaar warm hou. Twee kan ook beter weerstand bied, as hulle aangeval word. Uiteindelik kom die Prediker dan tot die gevolgtrekking dat ’n driedubbele tou nie maklik breek nie. Kortom, hy leer ons dat ons nie gemaak is om alleen deur die lewe te gaan nie. Ons het m

So met die lente in die lug en die bietjie somerhitte, wat ons beleef, voel dit altyd dié tyd van die jaar dat ek vir soveel dinge wil dankie sê. Ek is glad nie ‘n wintermens nie. Ek hiberneer, sit onder ‘n kombers, is onaktief, doen net wat ek moet doen en hoop die res sal sommer self gedoen word. Die oomblik wat die bome begin bot en die helder groen blare verskyn, voel dit asof daar skille van my lyf afval. Ek ontwaak so saam met die lente. Ek ontvries.