Blog Artikels

“Pappa, die oom bid my hamburger koud!” Dit was een dogtertjie se woorde tydens ’n lewenslange gebed van een van die grootmense net voor ’n ete. Toe was daar omtrent konsternasie. Van sulke lang gebede gepraat - ek onthou hoedat die bekende prediker, D. L. Moody, een keer ‘n lewenslange bidder onderbreek het. Aan die einde van een van sy dienste het iemand in die gehoor opgestaan en baie lank gebid. Later het Moody toe opgestaan en vir die ander mense gesê dat, terwyl hierdie

God se Gees se werking en musiek loop ook hand aan hand. Dit leer Paulus my in Efesiërs 5:19. Om Geesvervuld te wees beteken om nuwe liedere te sing. Dit beteken om God se lof vanuit my hart te laat opbruis oor my lippe. Die Gees maak my tot oorlopens toe vol met dankbaarheid. Hy laat lof en vreugde oor my stroom. Daarom kan ek nie anders as om te sing nie. Daarom wil ek van die bergtoppe af uitroep dat God groot en goed is. Daarom wil ek op elke straathoek uitbasuin dat die

“Ek het meer as genoeg.” Het jy al ooit gehoor dat iemand dit sê? Die meeste mense het nooit genoeg nie. Ons kort altyd nog iets. Nee wag, ons kort baie! Ons is voltydse tekortkommers. Ons is nie regtig eerlik met onsself, wanneer ons sê Psalm 23 is ons gunsteling psalm nie. Want ons struikel al oor die eerste vers, wat sê: “Die Here is my herder, ek kom niks kort nie.” Ons kort enigiets vanaf beter werk, meer veiligheid, tot groter geluk… Om nie te praat van ’n beter skool,

Ek het al baie gewonder hoe besluitneming werklik veronderstel is om te werk. Ek meen, hoe weet ons watter besluite ons as leiers moet oorweeg? Hoe neem ‘n mens sinvolle besluite? Daar is een beginsel wat my al vir jare help om hierdie vraag te beantwoord. Dit kom uit ‘n toespraak aangaande leierskap, wat John Maxwell eenmaal gelewer het. Die titel van die praatjie was Making the tough call. Tydens die toespraak was daar een frase, wat ek nooit sal vergeet nie en wat ek gemem

Hongerte is ’n gevoel, wat ek goed ken: ’n Maag wat luid protesteer, hongerpyne en dan gevoelens van lighoofdigheid, naarheid en bewerasie. Gelukkig kreun die yskas, spensrakke en vrugtebakke onder die kos. Daar is egter ’n gevoel, wat ek, dank die Vader, glad nie ken nie: Om permanent dood van die honger toe te kyk hoe my kinders huil, omdat daar nie kos in die huis is nie.

Toe ek een keer in my kinderdae vir my oupa vra wat hy doen, het hy geantwoord: “Nie te veel nie, want ek is met pensioen.” Ek het nie verstaan wat dit beteken nie. Toe verduidelik my oupa vir my dat hy afgetree het. Dadelik vra ek toe vir hom of Jesus ook op pensioen is. Hy wou weet hoekom ek so iets vra. Ek het toe verduidelik dat dominee vir ons vertel het Jesus se werk was afgehandel, nadat Hy aan die kruis gesterf het. “Dit is hoekom Hy nou met pensioen in die hemel moet

Verlede week het ons stilgestaan by daardie kanonteks, Efesiërs 5:18. Daar het ons geleer dat ons moet toelaat dat die Gees ons elke dag vervul. Maar ons kan hierdie vers nie as ‘n losstaande teks hanteer nie. Die omringende verse in Efesiërs 5 vertel selfs nog meer vir ons oor die aard van die vervulling met die Gees. In vers 17 leer ons byvoorbeeld dat ons met wysheid moet lewe. Paulus leer ons hier om dwaasheid te vermy ten einde die wil van God te verstaan.

Die meeste van ons is dwarsdeur die Sondagskool sonder om ooit een Bybelboek baas te raak. Ek onthou ekself moes ’n klompie Bybelverse memoriseer en die stories van Moses, Dawid, Jona en Jesus baasraak. In die belydenisklas is ek geleer van belydenisskrifte en van leerstukke, soos “die doop” en “die uitverkiesing.” Maar nooit het enigiemand my geleer hoe om Genesis, Jeremia, Romeine, Openbaring en die res van die Bybelboeke onder die knie te kry nie.

Feodor Dostoyevski (1821-1881) was ’n beroemde Russiese skrywer en denker. 23 Desember 1849 was amper die einde van sy lewe. As lid van ‘n vereniging, wie se publikasies die Russiese tsaar bedreig het, is hy ter dood veroordeel. Saam met ander gevangenes sou Dostoyevski in St. Petersburg deur ’n vuurpeleton tereggestel word. Minute voor sy teregstelling het ’n amnestiedokument van die tsaar egter daar opgedaag en sy lewe is gespaar. Kort hierna skryf Dostoyevski ’n brief vir

Sekerlik die bekendste teks oor die Heilige Gees se werk saam met Handelinge 1:8, is Efesiërs 5:18. Hier stel Paulus dit onomwonde dat ons nie onsself aan drank te buite moet gaan nie. Maar dieselfde verbod geld hoegenaamd nie wat die Gees betref nie. Inteendeel. Ons moet oorboord gaan as dit by Hom kom. Ons moet toelaat dat Hy ons ganse bestaan elke dag vervul.

“Wat is die doel van die lewe?” vra iemand in ‘n fliek. “Ek weet nie, maar Google dit gou, dan het jy die antwoord,” hoor hy toe by sy vriend. Inderdaad het die internet almal se kits-antwoordverskaffer geword. Dit is ons buitebrein, ons “outboard brain”, soos wat iemand skryf. “Vir wat moet ons so baie feite onthou? Ons kort net wifi, dan is al die antwoorde binne ons bereik,” reken ’n ander skrywer. Wel, daar is een groot probleem hiermee - informasie is nog lank nie wyshei