Blog Artikels

Een van die karakters in E.M. Forster se bekende werk,“A Passage to India” merk by geleentheid op: “I am a holy man without the holiness.” Vir die meeste mense is die woord “heilig” enigiets vanaf ’n spotwoord, tot ’n term om werklikheidsvreemde mense mee te beskryf. In godsdienstige kringe is heiliges diegene wat in afgesonderde plekke leef, soos in kloosters. Of dit verwys na sekere indiwidue wat lankal dood is en tot “saints” verklaar is.

Dit is reg dat ons gereeld en getrou bid. Paulus beveel ons juis in 1 Tessalonisense 5:17 om te bid sonder ophou. Maar een gevaar, wat hiermee gepaard gaan, is dat ons later so gewoond raak aan gebed dat ons onnadenkend en oorgemaklik met die Here begin praat. Miskien is ons almal te familiêr met God. Ons gesprekke met die Here het reeds tot kamertemperatuur afgekoel. Hoor dan net hoe maklik sê mense deesdae dinge soos: “God het vir my dit of dat gesê…”

God se naam is op almal se lippe, maar Hy is nie in almal se lewens nie. Om elke hoek en draai gebruik mense deesdae die Here se naam in die openbaar. Wag, hulle het dit afgewater na ’n stopwoord wat net soos Sy naam klink. Hollywood doen dit. Sportstrerre doen dit. Kuiergaste doen dit. Werksmense doen dit. God se naam is gekloon. Dit het ’n stopwoord vir derduisende mense geword. Of ’n uitroepteken. Of selfs nog erger - 'n lelike woord. Hierdie lippetaal het te veel mense se