Blog Artikels

Lees Kolossense 3:11-12 Soms voel dit of die pakkie wat ons dra al hoe groter word. Vandag het baie min mammas die voorreg om tuis te bly...

Hier is die eerste “My Lewe” van die jaar uit my pen. Ek voel so ʼn bietjie soos op skool, want my skryfstuk gaan oor my vakansie. Onthou jy

Jy ken daardie dodelike duo. Ek praat van daardie gevaarlike twee woorde: “Wat as..?” Wat as Eskom nie regkom nie? Wat as beurtkrag toeneem? Wat as die onderwys in duie stort? Wat as misdaad nog toeneem? Wat as my gemeente krimp en moet toemaak? Wat as my geld nie gaan hou nie? Wat as daar nie werk vir my kinders of kleinkinders gaan wees nie?

Almal weet dit. Nogtans jaag massas mense hulleself dood op die paaie. Baie mense jaag hulleself ook stokflou in die res van die lewe. Wanneer ek soms vir mense vra om hulle leefspoed in kilometer per uur uit te druk, sê baie hulle leef ver anderkant 120 km/h. Dit is té hoog. Ons is nie masjiene nie. Ons is nie gemaak om aanhoudend buite die spoedgrens te leef nie. Iewers gaan ons gesondheid knak onder sulke snelhede, waarteen ons gedurig rondhardloop na wie weet waarheen. On

Een van die vroegste simbole wat die eerste Christene gebruik het, was dié van ’n visserskuit. Jesus se stilmaak van die storm en sy waterloop daar in Mattheus 14 was diep in hulle geheue ingeprent. Hulle het geweet die kerk is nie ’n veilige hawe doer eenkant, doer ver buite die storm nie. Hulle het geweet hulle almal was aan boord van ’n klein skuitjie op die stormsee van die lewe. En Jesus, hulle Heer, was steeds hier op die stormwaters aan die soek na drenkelinge orals ro

By te veel toegewyde mense in en om die kerk sien ek tekens van oorwerktheid, stres en uitbranding. Toegegee, party mense brand uit nog voordat hulle vlam gevat het. Maar hulle is die uitsonderings. Uitbranding is dodelik. Kathleen Kendall-Tackett omskryf uitbranding “…as a loss of enthusiasm, energy, idealism, perspective, and purpose; it has been described as trying to run a marathon at full speed.”