Blog Artikels

Vrees is ongesond. Vrees is sleg. Dis sleg vir die persoon, wat vrees. Dis sleg vir mense rondom die persoon, wat vrees. Dis sleg vir ‘n gesinskultuur. Dis beslis sleg vir die kultuur van enige besigheid of gemeente.

Ek moet tot my eie skande bely dat sogenaamde “Christelike flieks” my gewoonlik met hulle oppervlakkigheid, swak storielyn en onoortuigende

“Ek moet ’n slag my foute in die oë kyk,” sê iemand tydens ’n gesprek. “Om wat daarmee te maak?” vra iemand anders. Hierdie vraag het ons almal onkant betrap. Oorhaastig raak ons dinge kwyt soos: “’n Mens moet leer uit jou foute.” Maar doen ons dit ooit? Leer ons regtig uit ons foute? Dan sou ons dit tog nie herhaal het nie. Kyk ons ooit ons probleme in die oë? Dan sou ons dit tog raakgesien het wanneer daardie einste foute weer voor ons oë opduik.

Lank gelede het ek Sondae tydens middagete in ʼn hotel by die see klavier gespeel. Ek kon nooit lekker uitvind of ek die mense rustig gemaak het en of ek hulle vinniger laat eet het nie. Maar een ding het ek oor foute agter die klawers geleer: As jy ʼn fout maak, herhaal dit ʼn paar keer. Dan noem jy dit “jazz”.