Blog Artikels

Ek het een keer die verhaaltjie gelees van ‘n Indiaan, wat gereeld saam met ander Indiane hulle tradisionele reëndans uitgevoer het, maar sonder enige sukses. Toe hy by sy pa gaan kla dat hierdie danse geen effek het nie, het hy geantwoord: “Julle is meer besorg oor die verskillende danspassies, wat julle moet uitvoer, as oor die doel van julle dans!”

Waar die Gees aan die werk is, raak mense regtig vry. Dis trouens een van die kenmerke van sy werk dat Hy mense van kop tot tone vrymaak om God lief te hê. Wanneer slaafse godsdiens egter nog die oorhand het, verander mense in oordeelsaankondigers. Hulle sien gewoonlik God se straf om elke hoek en draai. In sulke kontekste triomfeer sondesnuffelaars en kenners van al die nuutste oordele wat God binnekort gaan losgelaat het op almal wat nie na Hom luister nie. Daar is predikin

Nadat Annanias en Safira tragies gesterf het, het daar ‘n groot eerbied vir die Here oor die Jerusalemgemeente neergedaal. Ja, dit is belangrik om respek vir God te hê. Hy is heilig. Sy Gees onderstreep dit in ons lewens elke dag. Maar eerbied beteken nie naakte vrees nie. Eerbied is gelyk aan respek en agting. Vrees wat nie met liefde gepaard gaan nie, is die verkeerde soort vrees. Om vir God bang te wees bloot net om sy straf te ontsnap, is die verkeerde rede om Hom te dien

Die Bybel is ons anker. Dit is die Boek waarop ons staan. Maar ek het agtergekom dit is ’n ander vraag hoeveel mense weet regtig wat in die Bybel staan. Self is ek dwarsdeur my katkisasie jare in die kerk sonder om ooit een enkele Bybelboek deur te werk. Ja, ek het hulle almal se name geken, maar dit is omtrent al. Vir myself was die Bybel min of meer die Groot Verseboek. Hiervan gepraat, ek onthou my tannie het so ’n klein boksie met Bybelversies langs haar bed gehad. As ons

Ek het agtergekom min of meer elke tweede preek, praatjie en plasing op sosiale media platforms dreig ons om iets te doen vir die Here, so asof niemand dit reeds doen nie. Ons moet opstaan, uitstaan, aanmeld, praat… Dis al. Geen getuienis word ooit gehoor van gelowiges wat elke dag volspoed aan diens is vir Christus nie. Geen dreiger sien hulle ooit raak nie.

Godsdienstige onreinheid was soos die korona-virus in die wêreld waarbinne Jesus God se koninkryk verkondig het. Onreinheid was altyd uiterlik. Liggaamlike siektes soos melaatsheid, menstruele siektes en ander infeksies het mense outomaties gediskwalifiseer vir deelname aan formele godsdiens in sinagoges of in die tempel. Al was hulle harte so rein soos sneeu - dit het net mooi niks gehelp nie. Enige assosiasie met nie-Jode, asook die eet van kos wat nie aan godsdienstige sta

‘The world revolves around me.’ Dit lees ek onlangs op die T-hemp van iemand anders. Ware woorde vir te veel mense. Dit gaan net oor onsself. Godsdiens bevry mense nie noodwendig van selfsug nie, soos wat ons gister ook gesien het. Baie misbruik maar net godsdiens om al die aandag op hulleself te hou. Dit gaan oor hulle groot getuienisse; hulle suksesse op die Here se pad en oor alles wat hulle vir die Here doen. Daar’s heeltemal te veel sulke “Christelike celebrities’ tussen

Toe die Gees die Jerusalemgemeente oorspoel het, het daar ‘n nuwe leefstyl tussen hulle posgevat. Hulle was van meet af toegewyd aan God en aan mekaar. Hulle liefde vir die Here en ander mense was voelbaar, proebaar en sienbaar. Maar dit was veral hulle ontsag vir God wat soos ‘n paal bo water uitgestaan het.

Iemand vra onlangs vir ‘n vriend van my waar’s een of ander kerk. “Sien jy die dame wat daar in die koffiewinkel sit?” vra hy. “Sy’s ‘n volgeling van Jesus. As jy die kerk soek, gaan praat met haar!” Aangrypend! Te veel mense se eerste assosiasie met die woord “kerk” is met kerkgeboue, nie met diegene in daardie geboue nie.

“Ek gaan nie kerk toe nie, want daar is te veel skynheilige mense,” sê iemand vir ’n leraarvriend. “Jy is reg, maar hulle is ook welkom by e

Petrus dink hy vat godsdiens na nuwe plekke toe daar in in Matteus 18. Hy stel naamlik voor om die vergifnis-limiet vanaf drie keer na sewe