Blog Artikels

As Christen word ‘n mens soms onder ‘n vergrootglas dopgehou. Elke ding wat jy doen, word gesien en bespreek. Hierdie besprekings gaan definitief nie oor hoe oulik jy as Christen optree nie. Jy word aan flarde geskeur en nog geskop vir die doodskoot ook. Kortom, jou dade en optrede word dopgehou. Die slegte is dat ons verkeerde keuses maak en dan dra ons die gevolge van ons dade.

Almal vra wanneer die pandemie dan nou tot ‘n einde gaan kom. Wanneer kan alles weer aangaan? Wanneer kan ons weer mens wees? Waarom gee die Here nie vir ons die antwoord nie? So wou mense al by my weet. Dis alles verstaanbare vrae en ons moet natuurlik bid, daaraan werk en hoop dat dinge ekonomies en medies spoedig gaan verbeter. In die Nuwe Testament sien ons egter dat die dissipels vir Jesus ‘n soortgelyke vraag gevra het (Handelinge 1:6-8a):

Ons leef in ‘n tyd wat mense geen agting meer vir mekaar het nie, veral nie vir jou teenstaanders of vyande nie. Dis tog jammer, ek het nog altyd gedink dat dit juis een van die aantreklike dinge van die Goeie Nuus van Jesus is: dat mens onder leiding van die Heilige Gees die kapasiteit kan ontwikkel om liefde te openbaar, selfs vir jou vyand. Lyk my egter nie alle Christene voel so nie.

Vandag se mense is fixers! Ons wil alles regmaak en herstel. Alle probleme moet nóú opgelos word. Ons is korttermyn gefokus en kitsgedrewe. Ons microwave alle probleme reg. Ons het nie baie tyd nie en ons het nie veel geduld met lang uitgerekte stories nie. Dit maak seker aan die een kant sin. Die ontwikkeling van die stoomenjin in die agtiende eeu, en ander masjinerie en die geweldige groei in huidige tegnologiese ontwikkeling het dit vir ons oor die jare die vermoë gegee om

Dis dalk waarom ons hierdie Korona tyd ook so traumaties beleef. Vir die eerste keer in ‘n lang tyd kan ons nie bloot doen wat ons wil, wanneer ons wil nie. Ons vryheid word beperk. Aan die een kant is dit regtig sleg want ons mense is nie gemaak om in isolasie te leef nie en mense betaal duur aan gevoelens van sinneloosheid, depressie en terneergedruktheid.

Ons het in ons gemeente ‘n empiriese studie gedoen oor wat die dinge is waarmee ons mense die meeste worstel in hierdie vreemde tyd. Meer as vyf- en tagtig persent het aangedui dat hulle nie aldag weet wat om met hulle gevoelens te maak tydens lockdown nie. Emosies speel sokker met hulle eienaars in so ‘n mate dat sommige van die geliefdes rondom ons slagoffers word van ons innerlike worstelinge. Hierdie aanduiding word relatief sterk bevestig wanneer mens die media en sosial

Hoe waardevol voel jy? Ons leef in ‘n samelewing wat ons so maklik laat waardeloos voel. Voordat ons egter van ons eie waarde kan praat moet ons eers praat oor dit wat vir ons in die algemeen waarde het. Mense heg waarde aan verskillende dinge. Die een persoon sal byvoorbeeld heelwat betaal vir ‘n waardevolle skildery, terwyl ander mense veel eerder geld sal uithaal vir ‘n oorsese reis. Sommige mense koppel meer waarde aan sosio-ekonomiese status, terwyl ander mense weer eerd

Ek is al so moeg vir almal se opinies, insluitend my eie. Elke dag op sosiale media deel mense hulle wyshede links en regs uit. As daar een ding waaroor ons almal beskik is dit opinies. Hier is daar geen tekort nie. Opinies oor dit en opinies oor dat. Iets het nog skaars gebeur of ons het ‘n opinie daaroor. Omdat wesens met intelligensie dink oor dinge, kritiseer ons ook maklik en aanhoudend. Ons kritiseer veral besluite wat ander mense neem. Ons kritiseer veral vandag die re

Ons vrees soms die presiese dinge wat vir ons kan bevryding bring. Die alkoholis vrees rehabilitering want sy besef hoeveel opoffering en moeite dit gaan beteken. Die pasiënt vrees die operasie alhoewel hy weet dit sal hom gesond maak. Die roker vrees die opgee van sigarette want hy weet hy gaan verlies beleef, ten spyte van ‘n gesonder lewe.

Ballingskap is om te wees waar jy nie wil wees nie, so praat teoloog Eugene Peterson. Indien hierdie definisie waar is dan is ons almal tans in ballingskap. Ons almal se ganse wêrelde het geskuif. Wanneer dit gebeur dan moet enige persoon hoop dat hy/sy die innerlike kapasiteit het om hierdie veranderinge die hoof te kan bied en gesond aan die ander kant uit te kom. Die belangrikste is egter nie wat ons uiterlik doen om alles te probeer regmaak nie, maar veel eerder hoe ons a

So baie gelowiges en gemeentes doen soveel betekenisvolle goed in hierdie weird Corona-tyd waarin ons onsself bevind. So baie mense se hande, harte en beursies is oop, somtyds ten koste van hulleself. So baie gemeentes doen van hulle beste werk in hierdie tyd. So baie is betrokke by goeie en sinvolle noodverligtingsprojekte. Wat ‘n inspirasie is dit nie!

As daar een emosie is wat mense in hierdie Corona-Lockdown-tyd moet leer verwerk is dit ons vrese. Diegene van ons wat nie tans verlammende vrees beleef nie, is tog diep besorg oor sekere verwikkelinge in hierdie tyd. Maar selfs onder die grootste optimiste onder ons, fluktueer ons gevoelens maar baie tussen gesonde besorgdheid en toksiese vrees. Ons vrees die toekoms en veral die ekonomiese impak wat Covid 19 op die horison vir ons laat wag.

Mense maak grappies oor hoe man en vrou mekaar teen die mure gaan uitdryf in hierdie tyd. Videos word rondgestuur oor verveelde gesinne wat nie weet wat om met hulleself aan te vang nie. Hierdie humor is natuurlik nodig en ons almal het nodig om te kan lag vir onsself.

Ek het nou die dag die mees inspirerende les geleer by een van die jongmense in ons gemeente. Ek vermoed hy is so negentien of twintig jaar