Ons is nie slagoffers van versoekings nie

Eendag vra een van my vriende by die kerk vir ’n klein seuntjie in een van die Sondagskoolklasse hoekom hy so woelig is. Die seuntjie was nie op sy mond geval nie en antwoord dadelik: “Kan ek vir Oom ’n geheim vertel? Ek het myself geleer!” Daar het jy dit! Ons almal doen dit eintlik.

Dit is nie asof verkeerde dinge ons onverwags onderstebo loop nie. Jakobus skryf in hoofstuk 1 van sy brief dat ons elke keer kies om agter versoekings aan te hardloop. Ons laat toe dat ons gevangenes van sondige gedagtes, goor kyke en verkeerde gedrag word. Ons is nie willose slagoffers nie, maar aktiewe deelnemers wanneer ons verkeerde dinge doen. Hoe meer ons aan sulke dinge toegee, hoe makliker raak dit later. Ons gewete rek elke keer al hoe meer. Dan rasionaliseer ons later al wat ‘n sonde is met die verskoning dat almal dit tog doen. Of dat ons maar net mense is. Wel, ons is nie willoos uitgelewer aan verkeerde dinge nie. Ons het keuses. Altyd! Ons moet toelaat dat die Gees van die Here ons lei. Ons moet keer dat versoekings ons in Jesus se Naam uitknikker. Ons moet anders dink, wegkyk en wegstap. Dan doen ons reg.