Wie is besig om my knoppies te druk?

Wie is besig om my knoppies te druk?

‘n Vriendin het onlangs ervaar dat iemand haar “knoppies druk”: ‘n winkelassistent se onbehulpsame en onbeskofte houding het daartoe bygedra dat sy haar humeur verloor. Haar reaksie: om in geen onduidelike taal die assistant te laat verstaan wat sy van die swak diens dink.

Om iemand se knoppies te druk, is ‘n term wat in die 1920’s in die VSA ontstaan het, toe elektriese apparaat huiswerk in ‘n kits met die druk van ‘n knoppie vergemaklik het.

“The idea of an immediate response with a simple press of a button gave rise to the idiom to push someone’s buttons.” (grammarist.com)

Ons almal se knoppies word soms gedruk, wat kan veroorsaak dat ons ontplof, byvoorbeeld wanneer die ou voor jou insny in die verkeer of jou parkeerplek gaps. Dit kan my naastes of ‘n vreemdeling wees wat my met hulle foute of onredelikheid verkeerd opvryf. Vir sommige is die uitbarsting ‘n onbewaakte oomblik, vir ander ‘n manier om hul frustrasie te hanteer. Die feit dat sekere situasies ons knoppies druk, kan ook wees a.g.v ou emosionele bagasie.

Ek kan egter nie ander blameer vir my optrede en reaksie nie - dis nie so-en-so wat my kwaad maak nie. Ek moet verantwoordelikheid vir my reaksie aanvaar, soos Gary Smalley tereg in die DNA of relationship sê:

“It doesn't matter what others do to me or what circumstances I face every day - I determine all of my feelings, sad or happy, by what I choose to think and how I choose to react to what happens to me.”

Hoe ek gaan reageer, is ‘n getuienis van my lewe saam met Jesus. Gaan ek soos Hy lankmoedig wees en met geduld teenoor ander se foute, swak gedrag en tekortkominge optree? Met selfbeheersing, liefde en vriendelikheid, wanneer ander my knoppie druk? Ek kan kies om nie te ontplof nie, maar om my emosionele bagasie, wat my geesbeheerde reaksie kan pootjie, te beheer.

As ek dan in ‘n onbewaakte oomblik ‘n fout maak, moet ek om verskoning gaan vra. Dit is egter nie so maklik om verskoning te vra, as ek dink dit is die ander ou se fout nie. Maar om verskoning te vra vir my optrede, is ‘n kragtige getuienis van my liefde vir Jesus en ander mense.

My vriendin het toe na die voorval met die winkelassistent verder inkopies gaan doen, maar al hoe meer besef dat haar optrede nie Geesvervuld was nie en niks van Jesus se liefde gewys het nie. Sy het die verbaasde windelassistent om verskoning gaan vra vir die manier, waarop sy met haar gepraat het.

In 1 Tessalonisense 5: 15 gee Paulus raad hoe om hierdie knoppiedruksituasies te hanteer:

“Wees geduldig met almal met wie julle te doen kry. Sê vir ander gelowiges om nie wraak te neem nie. As iemand iets leliks aan hulle gedoen het, mag hulle nie iets leliks terugdoen nie. Sorg eerder dat julle van vroeg tot laat goeie dinge aan mekaar en aan ander mense buite die kerk doen.” (Die Boodskap)