Nederig genoeg om op te kyk na God en na mekaar

Ek onthou ‘n verhaaltjie van ‘n koning, wat baie omgekrap was, omdat hy niks by enigiemand kon leer nie, wat ek een keer raakgelees het. Almal was volgens hom te dom. Uiteindelik bring sy raadgewers ’n jong seun na hom toe. “Wat kan ek by jou leer?” wou die koning dadelik weet. Toe vra die seuntjie vir die koning of hulle twee vir ’n oomblik plekke kan omruil. Hy wil graag op die koning se troon sit en die koning moet vir ’n paar oomblikke op die grond voor hom sit. Huiwerig het die arrogante koning ingewillig en dit gedoen. Toe sê die kind vir hom: “Vra my enigiets, maar doen dit soos ’n volgeling of ’n onderdaan, nie soos ’n koning nie.” Toe het die koning besef hyself was te hoogmoedig om by enige onderdaan van hom enigiets te leer.

Van hoogmoed gepraat: in Filippense 2:3-4 roep Paulus ons almal op om klein genoeg in onsself te wees dat ons kan opkyk na almal rondom ons. Hoor net: “Moenie enigiets doen om julleself te bevoordeel nie. Of om te spog hoe goed julle is nie. Doen alles in nederigheid. Kyk op na mekaar. Beskou ander mense as belangriker as julleself. Moenie net vir julleself sorg, of julle eie belange bevorder nie. Sien mekaar raak en help mekaar.”(NNT VERTALING).

Paulus verbind hierdie opkyk na mekaar met die gesindheid van Christus. Letterlik sê hy hier dat ons die denksisteem van Christus ons eie moet maak. By Hom moet ons leer van prysgawe, opoffering en respek vir God en vir ander mense. Dan groei ons kleiner wat ons eie behoeftes aan erkenning betref. Dan is God weer groot in ons lewe. Dan is ander mense ook weer belangrik. Dan sit ons graag aan die Here en ander mense se voete as ons leermeesters. Maar onthou - eers as onsself klein genoeg voor God en ander mense is, raak ons groot genoeg om regtig by God en ander te leer.