Die Here vat my soos wat ek is, maar lós my nooit soos wat ek is nie

Ek sê partykeer grappenderwys ek hou van alle mense. Ek hou van sommiges se gesig en van ander se rug. Ek hou van party mense as hulle kom en van ander mense weer as hulle gaan. Die feit bly, daar is altyd plek in my hart vir nog iemand om nie van te hou nie. Dit lyk vir my ek het ’n eindelose kapasiteit vir liefdeloosheid. Tog lyk dit nie of ek dieselfde ruim kapasiteit vir liefde het nie. Dit is vir my makliker om eerder ander mense se droogmakery raak te sien, as al die mooi dinge wat hulle doen. Ek is beter op foute uitwys as om die Here se nuutste werke raak te sien. Dit is nie reg nie. Ek wéét.

Ek word tot ’n hoër standaard as my eie gevoelens en opinies oor mense opgeroep. Ek word uitgedaag tot die Here se standaard. In Lukas 6:36 roep Jesus my op vol medelye te wees soos wat God vol medelye is. Boonop laat Hy my nie daarmee wegkom as ek liefdeloos teenoor ander is nie. Sy Gees karring hard aan my. Hy leer my al hoe meer om mense te eer en te respekteer. Hy maak my bewus daarvan as ek ander kritiseer of veroordeel. Dit pas nie by ’n gelowige om met ’n hart vol liefdeloosheid opgeskeep te sit nie. Daarom is die Here se Gees gedurig met sy beitelwerk in my lewe besig. Hy vat my soos wat ek is, maar Hy lós my nooit soos wat ek is nie.

Ek wonder sommer … gebeur dieselfde ook met jou?