Ambassadeur vir Christus

Toe Brink op ‘n stadium onderburgemeester van Verwoerdburg (nou Centurion) was, het ons geleentheid gehad om belangrike amptenare, diplomate en politici (en selfs die destydse Staatspresident) te ontmoet. ‘n Mens was deeglik bewus van die belangrike posisie, wat hierdie mense beklee het en wat of wie hulle verteenwoordig het.

Wanneer Paulus in 2 Korintiërs 5:20 (NLV) sê dat ons optree as ambassadeurs vir Christus, word die verantwoordelikheid, wat ek as verteenwoordiger van God het, al te duidelik. Ek word deur die liefde van Christus gedring om oral waar ek gaan die wonderlike boodskap van my hemelse Staatshoof, God die Vader, met ander te deel. Ek wil vir ander van Sy hemelse koninkryk vertel. Sy “bediening van versoening” met Homself is die boodskap wat ek op die hart dra.

Omdat ek die voorreg het om dit self te ervaar, wil ek dit graag met ander deel. Hierdie versoening (restoration to favour - AMP) met God kan nie anders as om tot versoening in ander verhoudings, waarin ek staan te lei nie. Hoe ek my daaglikse lewe lei en in verhoudings optree, is egter die toets van die geloofwaardigheid van my “diplomatieke status”. Dit gaan dus nie oor my nie. Ek moet in elke opsig sigbaar en kenbaar ambassadeur vir Christus wees. Alleen dan kan ek met gesag van die wonder van ‘n herstelde verhouding met God vertel.

As ambassadeur is ek ‘n geakkrediteerde diplomaat, wat as permanente verteenwoordiger deur ‘n staat na ‘n ander land gestuur word, wat nie my permanente tuiste is nie. Geakkrediteer deur Christus het ek die outoriteit om Sy verteenwoordiger te wees. Dit beteken dat ek aan Sy standaarde voldoen. Hiervoor het Hy duur betaal.

In hierdie rol is dit belangrik om met respek op te tree en nie iemand “aan die strot te gryp” en te forseer om Christus aan te neem nie. Sodoende sou die deur vir die volgende “ambassadeur” toegemaak wees. Dis dalk juis die volgende “ambassadeur” se voorreg om op die regte tyd en op die regte manier die persoon aan Jesus voor te stel.

Ek kan ook ambassadeur wees deur ‘n paar vriende, wat nog nie in ‘n verhouding met Jesus staan nie, vir ‘n maaltyd te nooi saam met ‘n paar vriende wat wel die Here ken. Hier kan ons in ‘n ontspanne atmosfeer die gesprek draai na die voorreg van om ‘n kind van God te mag wees. Ek is ook ‘n ambassadeur vir Jesus, wanneer ek uitreik na iemand, wat swaarkry met siekte in die huis of finansiële probleme.

Die goue reël is natuurlik om eers met God oor mense te praat, voordat ek met mense oor God praat. Dan kan ek doen wat John Wimber gesê het: “Prayer ministry is meeting the needs of others with the resources of God.” Dan kan my liefdevolle omgee en uitreik na ander, my ambassadeurwees, werklik impak hê.