Blaas die vure dood; blaas die fluitjies kliphard

Wie is nie tot stilstand geruk deur die onlangse tonele van buitelanders wie se winkels afgebrand is, plundery, en mense wat aangerand is nie. Vrees vir vreemdelinge (oftewel, xenofobia) is ’n skokkende realiteit hier in ons dag. Maar dit is niks nuut nie. Geweld teen vreemdeling het al God se aandag getrek in die Bybel. In Eksodus 22:21 en 23:9 verbied Hy Israeliete om mense uit ander volke wat in hulle midde woon te mishandel of te na te kom. Dieselfde gebod word in Levitikus 19:33-34 herhaal. Israelite moet vreemdelinge behandel asof hulle mede-Israeliete is. Die rede: Israel was ook eens op ’n tyd vreemdelinge in ’n vreemde land. Hulle behoort dus te weet hoe dit voel. Daarom verwag God dat sy volk anders moet optree teenoor vreemdelinge in hulle midde as hoe die Egiptenare hulle vroeër behandel het.

God se mense moet altyd deernis vir mekaar en vir ander hê. Dit is sy voorskrif en sy pad vir ons almal. Daar’s geen ander pad nie. Gelowiges sien graag randfigure, stukkendes en swakkes raak. Ons word geroep om ’n stem vir die stemloses te wees. Ons durf nooit ander pad kyk as mense vertrap en verneder word nie.

“Salig is die wat jammerhartigheid bewys, want aan hulle sal jammerhartigheid bewys word."

“Salig is die vredemakers, want hulle sal God sien.”

So leer Jesus ons in Matteus 5:7 en 9. Doen dit en wees geseënd.