‘n Fees vir armes

“It is one thing to have a heart for the poor. It is another to use their bathrooms,” skryf Leonard Sweet in een van sy boeke. Hierdie woorde spook met my vandat ek dit die eerste keer raakgelees het. Dikwels is die armes net blote objekte oor wie ons ons koppe in medelye skud, of aan wie ons al ons ou klere en meubels gee. Hulle moet maar gedweë al daardie “second hands” vat wat hulle kry, want soos wat die Engelse uitdrukking sê: “beggars can’t be choosers.” Of kan hulle? Jesus se skokkende woorde in Lukas 14 vat ons in ‘n ander rigting wanneer Hy ons daar oproep om die armes, kreupeles, blindes en lammes as spesiale eregaste by ons volgende feesmaal te verwelkom. Lyk my, ons moet ‘n paar van hulle behoorlik bederf met ‘n nuwe kledingstuk, of ‘n gereg van hulle eie keuse. Want armes het nooit sulke keuses nie. Hulle is stom in die geselskap van die “have gots.” Hulle armoede het hulle die voorreg van baie keuses ontneem. Kom ons bied ‘n slag minstens een goeie keuse aan iemand wat arm is in Christus se Naam. Kom ons bederf een van Jesus se vriende uit sy of haar sokkies uit.