Hardloop is partykeer doodsake

Besige mense is altyd op pad iewers heen. Hier en nou is nooit so belangrik soos daar waarheen hulle alweer oppad is nie. Besige mense het nooit tyd nie. Hulle “kosbare” tyd is eintlik reeds opgebruik nog voordat hulle by hulle volgende afspraak aangekom het. Besige mense is belangriker as nie-besige mense. Altans, so dink almal. Maar dis nie waar nie. Besigwees is dikwels net ‘n rookskerm vir belangrikheid en wie weet wat nog.

Haastigheid is ‘n swak menslike eienskap, maar definitief nie ‘n Goddelike een nie. God het altyd tyd. Hy is nooit haastig oppad na ‘n volgende afspraak toe nie. Hy is rustig. Hy maak graag tyd vir Sy kinders. God vra dieselfde van ons. Hy vra dat ons ons hoë-oktaan harte sal inruil vir rustige harte. En dat ons die waagmoed sal hê om elke dag ‘n entjie saam met Hom in sy tuin te kom stap. Daar’s nog soveel geheime wat die Here met ons wil deel; soveel onontdekte vreugdes. Maar dan moet ons ingryp op ons gejaagde lewe. Gejaagdheid vergiftig ons van binne. Dit steel al ons vreugde. Dit beroof ons uiteindelik van al ons geliefdes en van almal wat regtig saak maak in ons lewe. Vir wat? Net sodat ons kan sê ons is die jongste wenners van die rotteresies-wisseltrofee? Stop dit. Kom tot rus aan die Here se voete. Gee pad uit die vinnige baan. Glo weer Jesaja 30:15 wat sê ons krag lê in stilwees en in vertroue op die Here. Kom tot rus by Hom. Volg Sy koersaanduidings en Sy spoedaanwysings. Dan leef jy teen die regte spoed.