Skinder: woorde wat weghol

Spreuke 11:12 Om neerhalend van ander te praat, getuig van dwaasheid.

Dit het al heeltemal te veel keer gebeur dat ek iets minder vleiend van iemand anders (wat nie teenwoordig is om hom-/haarself te verdedig nie) sê en die persoon dan “toevallig” om die draai gestap kom of, erger nog, al die tyd binne hoorafstand was. ‘n Mens sou dink dat jy jou les so leer, maar ek vind dat ek tog steeds van tyd tot tyd in hierdie strik trap.

Micha Jazz sê dat God ons drie gawes gegee het: sy Gees, sy Woord, en mekaar. En so dikwels vind ons dit moeilik om oor die weg te kom met ander, met hierdie “mekaar”, net om aan die versoeking toe te gee om eerder ‘n “simpatieke” menslike oor te soek om na my opinie/irritasies/frustrasies te luister, as om heel eerste tyd met God te spandeer en sy lig op hierdie ander persoon se foute en tekortkominge te laat skyn. As ek laasgenoemde sou doen, is die kanse natuurlik groot dat ek sal vind dat sy lig meer foute by my uitwys as by die een oor wie ek so kla (vir wie ek beskinder.)

Ek kan maklik soos Dawid sê: “Wie sy naaste beskinder, wil ek uitwis. Hoogmoed en vermetelheid verdra ek nie” (Psalm 101:5) MAAR, wanneer ek rustig alleen-tyd in gebed en Bybelstudie spandeer, gebeur iets anders. Dit is waar die Heilige Gees vir my uitwys dat ek eintlik probeer om te bewys hoe goed ek myself gedra het terwyl ek die verontregte een was. Dit is waar Hy my leer om met Jesus se oë na die ander persoon te kyk en eerder iemand te sien wie se lewe so kosbaar is dat Jesus sy eie lewe vir hom/haar afgelê het.

Een van die wyshede wat my ouers kwytgeraak het met die grootmaak van hulle sewe kinders, is dat ‘n saak altyd twee kante het. Intussen het ek geleer dat ‘n saak drie kante het: myne, joune en God s’n. Hy kies nie kant tussen twee strydende vriende of sibbe nie – Hy kies die waarheid. En die waarheid is dat ek altyd of minstens ‘n klein aandeel aan die onenigheid het of self genoeg foute het waaroor ander sou kon skinder. Dis natuurlik waarom Jesus vir die owerspelige vrou se aanklaers gesê het: “Laat die een van julle wat 'n skoon gewete het, eerste 'n klip op haar gooi.” (Johannes 8:7)

Wanneer ek maklik praat oor die foute van iemand anders sonder om my aandeel aan die onenigheid te erken, is ek mos maar net besig om myself die middelpunt van my klein wêreldjie te maak.

Ek wil van vandag af eerder die oordeel aan God oorlaat en daaraan werk om, in plaas daarvan om iemand anders te beskinder (beswadder!) die krag/moed en die kommunikasievaardighede te ontwikkel om eerder direk te praat met enigeen wat my ontstel het met woorde/gedrag of van wie ek verskil.